|
|||
Op donderdag elf april programmeerde move2blues in de MOD club in Hasselt Kai Strauss & the Electric Blues All-Stars. Kai Strauss is zeker geen nieuwkomer, want ook in Duitsland bestaat er in bepaalde regio al lang een “faszinierende” Blues Szene. Singer-songwriter, producer en gitarist Kai Strauss is één van de artiesten, die hier al jaren deel van uit maakt. Kai groeide als tiener anno jaren ’80 op in Münster/Osnabrück in de deelstaat Nedersaksen, in het Noorden van Duitsland. Kai werd via de platencollectie van zijn ouders fan van Buddy Guy, Jimmy Rogers, Jimmie Vaughan en B.B. King. Meer dan vijftien jaar lang tourde Strauss wereldwijd als gitarist met Memo Gonzalez & The Bluescasters, ontmoette hij veel collega muzikanten (als o.a. Sugar Ray Norcia, Doug Jay, Darell Nullish, Boyd Small, Sax Gordon, Keith Dunn & Christian Rannenberg, die aan zijn solo debuutalbum meewerkten) én, bouwde hij aan zijn reputatie als hedendaags blues artiest. Via Gonzalez geraakte Strauss bevriend met bassist Erkan Özdemir, die nog altijd (nu vaak samen met zijn zonen Kenan: gitaar & Levent: drums, The Özdemirs) in de Europese tour band van Gonzalez actief is. Nadat hij de band van Gonzalez verliet, was Strauss éérst actief met The Kai Strauss Band, een kwartet dat bestond uit Strauss (gitaar, zang), Ali Neander (gitaar, producer), Wolfgang Roggenkamp (keys) en Alex Lex (drums, percussie). Hun debuutalbum ‘This Time’ [2012] (feat. Jeffrey Amankwa: zang) was geen zuiver blues album, maar bevatte ook soul, reggae en ska invloeden. Strauss volgt als moderne bluesman al jaren consequent het ingeslagen pad. Na ‘Electric Blues’ [2014] en ‘I Go By Free’ [2015], was ‘Getting Personal’ [2017] al zijn derde soloalbum. De (compilatie) LP ‘The Blues Is Handmade’ (wat je al in een titel kunt duidelijk maken) verscheen vorig jaar en dit jaar, het eerste live album ‘Live in Concert’, dat hij met de Electric Blues All-Stars in 2018 op meerdere locaties opnam. Momenteel tourt Kai Strauss & TEBA in Europa én tourt Strauss ook met Steve Guyger (Jimmy Rodgers) & The European Allstars. De Electric Blues All-Stars waar Kai Strauss vanavond én voor de éérste keer in België, in Hasselt mee op het podium staat zijn stadsgenoot/drummer Alex Lex (Keith Dunn, Louisiana Red, Billy Boy Arnold, Big Daddy Wilson, Bob Margolin) en uit Seattle, WA, (te jong voor Jimi Hendrix en te oud voor Nirvana) bassist Kevin DuVernay (Johnny Copeland, Big Jay McNeely). Verder, een man van het eerste uur, stadsgenoot/blues- en boogie-woogie pianist Christian Ranneberg en uit Steinfurt, de jonge saxofonist/mondharmonicaspeler Thomas Feldmann (Igor Prado, Memo Gonzalez, BB & the Blues Shacks). Rond negen stapte het vijftal, Strauss met zijn Fender in de hand, het podium op. Zoals ook op hun recent uitgebracht live album ‘Live in Concert’, openden ze de eerste set met “Gotta Let You Go”, een nummer uit hun laatste studio album ‘Getting Personal’, dat drummer Alex Lex schreef. Deze shuffle met een strak ritme, bracht de geoliede machine voor de rest van de avond feilloos op toeren. Zowel Ranneberg vanachter zijn piano als Feldman op mondharmonica, lieten zich met een solo al even opmerken. Na “Ain’t Gonna Ramble No More” volgde “Highway Blues”, een slow blues uit Strauss’ debuutalbum ‘Electric Blues’. Tijdens de lange reis naar huis, was het gitaar vs. piano die de stemming bepaalden. Voor “Did You Wrong” wisselde Feldman zijn harmonica voor de sax, wat van deze soul blues een swingend nummer maakte. Ook dit nummer (en er volgden er nog) is terug te vinden op het live album. “Trying to Get You Off My Mind” dat Strauss aankondigde als een “ouder” nummer, is een uptempo nummer dat hij schreef met Doug Jay. Op ‘Getting Personal’ doet Sax Gordon in “What You Do” de sax solo, maar vanavond is het de niet aflatende Feldman die met veel verve deze taak overneemt. Het nummer gaat rimpelloos over in de slow blues “Hard Life” waarvoor Strauss van het podium afkomt en in het midden van de club met zijn solo, voor een koppenvelmoment zorgt. Er volgt nog de shuffle “Judgement Day” van James Edward Pryor om de eerste set af te sluiten. Naast een ruime portie boogie-woogie piano is het Strauss zelf die opvalt, als hij zijn microfoon van het statief haalt, om in de finale wat Fender-micro-slide te kunnen spelen. Na de pauze en de verfrissing (de klok geeft ondertussen 22u20 aan) zet Strauss zijn tweede set (zoals ook cd2 van het live album) met “The Blues Is Handmade” in. Na de slow blues “Put That Bottle Down” volgt er het uptempo Willie Dixon nummer “Let Me Love You Baby” en de “klassieker” “Honey Bee”. Ook in deze slow blues is het opnieuw genieten van Rannenberg’s piano en Feldman’s harmonica. Nog meer klassiekers! Met “Got To Be Some Changes Made” passeert Albert King de revue en na een instrumental, waarin Feldman op harmonica leidt, volgt nog de finale. Met de stomende rocker “Get the Ball Rolling” wordt het einde ingezet. Het nummer krijgt een lange outro met Strauss die van geen stoppen weet en het zelfs even met zijn gitaar op de rug, blind verder doet. Strauss bedankt de aanwezigen, die niet lang moeten aandringen om hun “Zugabe” te krijgen. Na de laatste Kai Strauss’ original “This Game Ain’t Worth Playing No More” gaan rond half twaalf de lichten definitief uit. Kai Strauss & the Electric Blues All-Stars stonden vanavond voor de eerste keer op een Belgisch podium en hebben de aanwezigen kunnen verbazen. Het werd snel duidelijk dat het met Osnabrück-blues ook troef was en, dat er zowel op het podium en in de club van de muziek genoten werd. Het move2blues team mag, ook al was de opkomst wat minder, gezien de reacties, tevreden zijn. In mei zorgen ze voor een vervolg en dan zijn wij er allemaal hopelijk weer bij. Eric Schuurmans foto © Manon Houtackers Move2blues vervolgt zijn blues programma in de MOD in HASSELT op donderdag 09/MEI/2019 om 21u00 met: Line-up: Setlist:
|
|||
|